Komfortabelt Kjenneslaus

Hallo?
E da nokkon so e dar ute?
Berre nikk om du kan høyra meg
E da nokkon so e heima?

Kom igjen no
Eg høyrar at du følar deg neffør
Vel, eg kan dempa smertana dine
Få deg opp på føttane igjen

Slapp av
Eg kjem t å trenge litt informasjon fyst
Berre dei med ph øve 7 faktaene
Kan du visa meg kor da smertar deg

Næh, ditta e ikkje nokko smerta du prøve å ignorera
Eit langt borte skip sigarettar i horisonten
Du kjem berre igjennom so vindframkalla og undersjøiske rotasjoner på sjøen
Dine leppar rørar seg, men eg kan ikkje høyra ka da e du seie

Når eg va eit bodn had eg fø varm blodsirkulasjon
Mine hende føltes so to ballongar
No har eg dinna følelsa igjen
Eg kan ikkje føklara, du ville ikkje fårstå
Ditta e ikkje slikleis eg e

EeeeEEEEeeeg har blitt komfortabelt kjenneslaus

Okai
Berre eit lite nålastikk
Da kjems ikkje t å bli nokko meir
Men du kan kanskje bli i litt bale form

Kan du stå opp?
Eg trur at da verke godt
Da dar kjems t å få deg igjennom opptredna
Kom igjen da e på tide å gau

Næh, ditta e ikkje nokko smerta du prøve å ignorera
Eit langt borte skip sigarettar i horisonten
Du kjem berre igjennom so vindframkalla og undersjøiske rotasjoner på sjøen
Dine leppar rørar seg, men eg kan ikkje høyra ka da e du seie

Når eg va eit bodn fanga eg eit flytande sågdaiaugokrokjenmeneikkjeheiltsikkjerpauomdaedar
Ut ifrå augokrokjen min
Eg snudde meg for å sjå om da va dar, menne da va forsvunen
Eg klarar ikkje å settja håndstompen min pau da no
Bodne e oppala og drøymen e forsvunen

EeeeeEEEEeeeeeg har blitt komfortabelt kjenneslaus

Berre pust

Ja eg fortår at kvart eit liv må attendekomma, mhm
Som me sitt aleine, Eg veit at ein dag må me gå
Eg er ein heldeig mann som kan rekna på begge hendana
dei eg elskar

Nokkon folk har berre ei
Andre har ingen, mhm

Bli med meg
Lat oss berre pusta

Innøvde e mine syndar
Aldri kjems t å lat meg vinna, mhm
Under allt, berre eit vanleg menneske, mhm
Ja, eg vil ikkje kjenna smerte, d e so mykje i dinna verda
t å få meg til og blø

Bli med meg
Lat oss berre pusta

Sa eg at eg trengde deg?
Sa eg at eg villa ha deg?
Åh, om eg ikkje gjorde da er eg stein hakke galen
Ingen veit ditta meir enn meg
I da eg kjem nyvaska

Eg funderar på alt
Når eg ser opp på ditt fjes, mhm
Alt du gav og ingenting du ville ta, mhm
ingenting du ville ta
Alt du gav

Bli med meg
Lat oss berre pusta

Sa eg at eg trengde deg?
Sa eg at eg villa ha deg?
Åh, om eg ikkje gjorde da er eg stein hakke galen
Ingen veit ditta meir enn meg
I da eg kjem nyvaska

Ingenting du ville ta
Alt du gav
Hold meg til eg døyr
Møtar deg på den andre sia

Den Utilgivne

Korleis kunde han vita dinna nye dagens ljos Ville forandra hans liv fø alltid

Set segl mot havet, men trukkje ut av kurs fra ljose av skimrande skattar

Var da han som valda skade med sine likegyldige draumar
Vå redd, allltid redd fø dei tingje han føle

Han kunde berre ve vekke Han vilde berre sigla viare Han Sigla berre viare

Korleis kan eg ve bortkommen Når eg ikkje he nokon plass å gao? Leita itte sjøar av gull Koffø he da vårte så kalt?

Korleis kan eg ve bortkommen I hukommelsen gjenopplever eg da Og korleis kan eg skulda deg Når da e meg eg ikkje kan tilgje

Døgna passerar inni ein skodda Den er flesj og kvelande Hans synkjande liv, utanfø er helvete Insio, forgifta

Han er gronnstøytt, som hans liv Vatne er altfø grondt
Glir kjapt ned me sitt skip Forsvinn inn i skoggane

NO eit skipsvrak, dei er alle gått bort dei er alle vekke
Korleis kan eg ve bortkommen Når eg ikkje he nokon plass å gao? Leita itte sjøar av gull Koffø he da vårte så kalt?
Korleis kan eg ve bortkommen I hukommelsen gjenopplever eg da Og korleis kan eg skulda deg Når da e meg eg ikkje kan tilgje

Tilgje meg, tilgje meg ikkje
tilgje meg, tilgje meg ikkje
tilgje meg, tilgje meg ikkje
tilgje meg, tilgje meg, Kvifø kan eg ikkje tilgje meg

Set segl mot havet, men trukkje ut av kurs fra ljose av skimrande skattar

Korleis kunde han vita dinna nye dagens ljos Ville forandra hans liv fø alltid

Korleis kan eg ve bortkommen Når eg ikkje he nokon plass å gao? Leita itte sjøar av gull Koffø he da vårte så kalt?

Korleis kan eg ve bortkommen I hukommelsen gjenopplever eg da Og korleis kan eg skulda deg Når da e meg eg ikkje kan tilgje

Stein og rulla sjølvskadar

Tida tek ein sigarett, og puttar den i din munn

Du trekkjar på din finger, så ein anna finger, så din sigarett

vegg-te-veggen kallar, den henger, også gløymar du

Oh, oh, oh, oh. du er ein stein og rulle sjølvskadar

Du er fø gammal t å mista da, fø litn t å velga da

Og klåkko ventar så tålmodeg på din song

Du spaserar forbi ein kafe, men du et ikkje når du har levd fø lenge

Oh, nei, nei ,nei, du er ein stein og rulle sjølvskadar

To be continued

Som ei møy!

Eg klarde meg gjennom skojen
På ein elle anna måte klarde eg meg
Eg visste ikkje kor bortkommen eg va
før eg møytta deg

Eg var slagen ufullstendeg
Eg hadde blitt utnyttad,eg var lei og blao
men du fekk meg til at føla
Jau, du fekk meg til at føla
skinnande og ny

Som ei ongmøy
Besudla fø fyrsta gong
Som ei ongmøy
Når ditt hjarta donkar
nett ve mitt

Stein hakke galen!

Eg sov veldig nøysamt på ein laurdags morgon,
Eg drøymde eg var al capone,
eg har høyrd nyss om at det går ord rundtomkring på folkemunne eg
må forlata bygda, eg luktar som eit tørt fiskabein.
Her kjem onkel politi for å dundra ned mitt inngangs-parti og føyra meg på deirans rygg bort herifrå nokk ein gang
Aldrigt, Aldrigt nei aldrigt skal eg ha ynkje om at detta skal skje igjen.
eg må komma meg bort frå detta stein kalda golvet,
Galen. Stein hakke galen eg vettu