Gudane laga stål

I begynnelse va da stille og roleg, og ganske mørkt
øve heile jorda
Åsso kom da ein vind, og eit hål i himmelen
Lyn og torden, og generelt dårleg ver kom knusande ned
slo ned på jorda og laga sprekker i bakken
Flammar brende høgt opp i lufta

Frå nedenunde smelta flammane steinane
Bakken rista og starta å slå

Gudane lag stål og dei såg at da va gydd
Dei undrades om me kunna spela da høgare enn Hel
Da ga me lovnad om at me skulle gjera
Når mindreverde seie da e ut, so veit du at da e tvetunga tale
Gudane laga stål og da kjem aldri te å døy

Me e dei sanne truarane, da e vår turte å visa verda
I flammane av stål me vart brent
Da e meir enn vår livssyn, da e dan einaste måten å lev
men fiendane av stål kan me ikkje tilgje

Fø me tru på krafta og makta
og gudane som laga stål har øvenattingsbesøk me oss inatt

Gudane lag stål og dei såg at da va gydd
Dei undrades om me kunna spela da høgare enn Hel
Da ga me lovnad om at me skulle gjera
Når mindreverde seie da e ut, so veit du at da e tvetunga tale
Gudane laga stål og da kjem aldri te å døy

Me e her inatt fø stål, e du klar du uti gangen?
Dei ha velga oss og me har høyrd gaulet
Me ska røska tå taket me vår støy
Lag ripe i veggen og rist litt på bakken
Slåss ikveld fø stål alle og ein

Fø me tru på krafta og makta
og gudane som laga stål har øvenattingsbesøk me oss inatt

Gudane lag stål og dei såg at da va gydd
Dei undrades om me kunna spela da høgare enn Hel
Da ga me lovnad om at me skulle gjera
Når mindreverde seie da e ut, so veit du at da e tvetunga tale
Gudane laga stål og da kjem aldri te å døy

Flesjræv kvinnfolk

Kjeeeeeeeeem du til å ta meg med heim ikveld?
Ned pao sio tå da raude flammeljose
Kjem du til a lat det alt henga ut
Flesjræv kvinnfolk, dekan får den steinande verda til å gao rundt

Tjohey!

Eg va berre ein tonn gut
Visste ikkje noko bra frå dårle
Men eg kjente te kjærleik før eg forlot badnaromme
Let aleine med storeflesje Fanny
Ho va ei skikkeleg skitten badnavakt
Haugstor kvinne du laga ein uskikkele gut ut tå meg

hehe

Liki at æ har ein orddelingsfeil i bloggbeskrivelsa;D Can you spot it???

Komfortabelt Kjenneslaus

Hallo?
E da nokkon so e dar ute?
Berre nikk om du kan høyra meg
E da nokkon so e heima?

Kom igjen no
Eg høyrar at du følar deg neffør
Vel, eg kan dempa smertana dine
Få deg opp på føttane igjen

Slapp av
Eg kjem t å trenge litt informasjon fyst
Berre dei med ph øve 7 faktaene
Kan du visa meg kor da smertar deg

Næh, ditta e ikkje nokko smerta du prøve å ignorera
Eit langt borte skip sigarettar i horisonten
Du kjem berre igjennom so vindframkalla og undersjøiske rotasjoner på sjøen
Dine leppar rørar seg, men eg kan ikkje høyra ka da e du seie

Når eg va eit bodn had eg fø varm blodsirkulasjon
Mine hende føltes so to ballongar
No har eg dinna følelsa igjen
Eg kan ikkje føklara, du ville ikkje fårstå
Ditta e ikkje slikleis eg e

EeeeEEEEeeeg har blitt komfortabelt kjenneslaus

Okai
Berre eit lite nålastikk
Da kjems ikkje t å bli nokko meir
Men du kan kanskje bli i litt bale form

Kan du stå opp?
Eg trur at da verke godt
Da dar kjems t å få deg igjennom opptredna
Kom igjen da e på tide å gau

Næh, ditta e ikkje nokko smerta du prøve å ignorera
Eit langt borte skip sigarettar i horisonten
Du kjem berre igjennom so vindframkalla og undersjøiske rotasjoner på sjøen
Dine leppar rørar seg, men eg kan ikkje høyra ka da e du seie

Når eg va eit bodn fanga eg eit flytande sågdaiaugokrokjenmeneikkjeheiltsikkjerpauomdaedar
Ut ifrå augokrokjen min
Eg snudde meg for å sjå om da va dar, menne da va forsvunen
Eg klarar ikkje å settja håndstompen min pau da no
Bodne e oppala og drøymen e forsvunen

EeeeeEEEEeeeeeg har blitt komfortabelt kjenneslaus

Berre pust

Ja eg fortår at kvart eit liv må attendekomma, mhm
Som me sitt aleine, Eg veit at ein dag må me gå
Eg er ein heldeig mann som kan rekna på begge hendana
dei eg elskar

Nokkon folk har berre ei
Andre har ingen, mhm

Bli med meg
Lat oss berre pusta

Innøvde e mine syndar
Aldri kjems t å lat meg vinna, mhm
Under allt, berre eit vanleg menneske, mhm
Ja, eg vil ikkje kjenna smerte, d e so mykje i dinna verda
t å få meg til og blø

Bli med meg
Lat oss berre pusta

Sa eg at eg trengde deg?
Sa eg at eg villa ha deg?
Åh, om eg ikkje gjorde da er eg stein hakke galen
Ingen veit ditta meir enn meg
I da eg kjem nyvaska

Eg funderar på alt
Når eg ser opp på ditt fjes, mhm
Alt du gav og ingenting du ville ta, mhm
ingenting du ville ta
Alt du gav

Bli med meg
Lat oss berre pusta

Sa eg at eg trengde deg?
Sa eg at eg villa ha deg?
Åh, om eg ikkje gjorde da er eg stein hakke galen
Ingen veit ditta meir enn meg
I da eg kjem nyvaska

Ingenting du ville ta
Alt du gav
Hold meg til eg døyr
Møtar deg på den andre sia

Den Utilgivne

Korleis kunde han vita dinna nye dagens ljos Ville forandra hans liv fø alltid

Set segl mot havet, men trukkje ut av kurs fra ljose av skimrande skattar

Var da han som valda skade med sine likegyldige draumar
Vå redd, allltid redd fø dei tingje han føle

Han kunde berre ve vekke Han vilde berre sigla viare Han Sigla berre viare

Korleis kan eg ve bortkommen Når eg ikkje he nokon plass å gao? Leita itte sjøar av gull Koffø he da vårte så kalt?

Korleis kan eg ve bortkommen I hukommelsen gjenopplever eg da Og korleis kan eg skulda deg Når da e meg eg ikkje kan tilgje

Døgna passerar inni ein skodda Den er flesj og kvelande Hans synkjande liv, utanfø er helvete Insio, forgifta

Han er gronnstøytt, som hans liv Vatne er altfø grondt
Glir kjapt ned me sitt skip Forsvinn inn i skoggane

NO eit skipsvrak, dei er alle gått bort dei er alle vekke
Korleis kan eg ve bortkommen Når eg ikkje he nokon plass å gao? Leita itte sjøar av gull Koffø he da vårte så kalt?
Korleis kan eg ve bortkommen I hukommelsen gjenopplever eg da Og korleis kan eg skulda deg Når da e meg eg ikkje kan tilgje

Tilgje meg, tilgje meg ikkje
tilgje meg, tilgje meg ikkje
tilgje meg, tilgje meg ikkje
tilgje meg, tilgje meg, Kvifø kan eg ikkje tilgje meg

Set segl mot havet, men trukkje ut av kurs fra ljose av skimrande skattar

Korleis kunde han vita dinna nye dagens ljos Ville forandra hans liv fø alltid

Korleis kan eg ve bortkommen Når eg ikkje he nokon plass å gao? Leita itte sjøar av gull Koffø he da vårte så kalt?

Korleis kan eg ve bortkommen I hukommelsen gjenopplever eg da Og korleis kan eg skulda deg Når da e meg eg ikkje kan tilgje

Stein og rulla sjølvskadar

Tida tek ein sigarett, og puttar den i din munn

Du trekkjar på din finger, så ein anna finger, så din sigarett

vegg-te-veggen kallar, den henger, også gløymar du

Oh, oh, oh, oh. du er ein stein og rulle sjølvskadar

Du er fø gammal t å mista da, fø litn t å velga da

Og klåkko ventar så tålmodeg på din song

Du spaserar forbi ein kafe, men du et ikkje når du har levd fø lenge

Oh, nei, nei ,nei, du er ein stein og rulle sjølvskadar

To be continued